روایات مربوط به این مسأله (وسائل‌الشیعة ج2 ص186-193 و...) و فتاوای فقهی در این رابطه، دارای ابهام یا تضادّ یا تعارض بوده و همین امر، موجب صعوبت ارائه‌ی یک معیار مشخص واضح برای عموم می‌گردد. تفاوت مکانیسم ترشحات تدریجی زنان با مکانیسم انـزال دفعی مردان نیز می‌تواند در تحدید مفهوم یا تطبیق مصداق، مشکل‌ساز شود. از این جهت، به خانم‌ها توصیه می‌شود در غیر فرض دخول:

الف. اگر در اثر تحریک جـنـسی (مثلاً ملاعبه با شوهر و یا دیدن خواب شـهـوی) تحریک شده و به اوج شـهـوت (اُرگـاسـم) رسیدند، ترشحات این لحظات را منیّ، دانسته و آثار فقهی منیّ (نجاست و جنابت) را لحاظ نمایند.

ب. اگر به اوج شـهـوت نرسیدند اما تحریک به اندازه‌ای شدید بود که مقدار قابل‌توجهی، رطوبت از آنان خارج شد (در حدی که اگر لباس زیـر می‌بود آلوده می‌شد) بازهم آثار منیّ را لحاظ نمایند لکن قبل از غسل جنابت، احتیاطاً و به قصد طهارت، وضوء نیز بگیرند.

ج. اگر کمی تحریک شدند که رطوبتی مختصر آمد و در حدود همان موضع خاص، باقی ماند، آن رطوبت را پاک، فرض کرده و خود را بی‌نیاز از غسل بدانند.