در روایتی وارد شده: «قال الصادق علیهالسلام إن الله تبارک و تعالی یبدأ بالنظر إلی زوار قبر الحسین بن علی بن أبیطالب علیهالسلام عشیة عرفة، قیل له قبل نظره إلی أهل الموقف؟ قال نعم» (الفقیه ج2 ص347)
طبق این روایت، خداوند تبارک و تعالی در شامگاه عرفه، قبل از عنایت به حاجیان عرفات، به زائران قبر امام حسین(ع) عنایت میکند. تعبیر «قبل از» و انجام مقایسه بین این دو گروه، با این امر، مناسبت دارد که هر دو در یک زمان باشند و با این حال، اول به یکی و سپس به دیگری عنایت شود. وگرنه با تفاوت در تاریخ، چه جای مقایسه و ترجیح؟
فرضاً اگر در کربلا، امروز عرفه باشد و در عرفات دیروز، چطور میتوان گفت خداوند اول به اهل کربلا و سپس به اهل عرفات، عنایت میکند؟ خصوصاً اگر توجه کنیم که عرفات نسبت به کربلا، در جنوب غربی، واقع شده و طبق بسیاری از فتاوا (چه همافقی و چه همشبی) ممکن است روزی در عرفات، دهم ذیالحجة باشد و در کربلا، نهم ذیالحجة و...
شاید بتوان از این روایت و امثالش، چنین استفاده کرد که هیچگاه روز عرفه در افق عرفات با روز عرفه در افق کربلا، متفاوت نیست. اگر اینجا عرفه است آنجا نیز عرفه است و اگر نیست آنجا هم نیست. نمیشود در کربلا، عرفه باشد و در عرفات، عید قربان!
در این صورت، با الغاء خصوصیت از عرفه و ذیالحجة میتوان مطلب را به همهی ماهها تعمیم داد و به این ترتیب به قوت آن نظریه که شروع ماه قمری را در کل سهقاره (آسیا، آفریقا و اروپا) یکروز میداند پی برد (منهاجالصالحین، الحکیم ج1 ص346 م99)