گویند مرتکب کبیره، مادام که شهادت اسلام گوید و اظهار تشیع کند را نمیتوان لعن کرد. گرچه برخی فتاوا در جهت خلاف اطلاق این سخن (ولو خلاف نسبی) در دست است اما گویا قول مشهور، همان باشد و صرف لقلقهی زبان، در این مقام، کافی دانسته شود. با این حال:
«إن الذین یکتمون ما أنزلنا من البینات و الهدى من بعد ما بیناه للناس فی الکتاب أولئک یلعنهم الله و یلعنهم اللاعنون» (سورةالبقرة آیة159)
«و من یقتل مؤمناً متعمداً فجزاؤه جهنم خالداً فیها و غضب الله علیه و لعنه و أعد له عذاباً عظیماً» (سورةالنساء آیة93)
«إن الذین یرمون المحصنات الغافلات المؤمنات لعنوا فی الدنیا و الآخرة و لهم عذاب عظیم» (سورةالنور آیة23)
و...
آیا قتل مؤمن، کتمان بینات، رمی محصنات و... مانعةالجمع است با ادعای ایمان؟