در راستای ابطال ادعای فمنیست‌های مدعی مسلمانی، درباره‌ی مقبولیت تعدد زوجات در عرف زنان عرب قدیم که گاه منشأ برخی توهمات بدعت‌آلود و درخواست‌های بی‌مورد برای تغییر این حکم بنا بر مقتضیات زمان جدید شده است می‌توان به روایتی از حضرت موسی‌بن‌جعفر(ع) توجه داد:

«کنت عند أبی‌الحسن‌موسی(ع) قاعداً فأتى بامرأة قد صار وجهها قفاها فوضع یده الیمنى فی جبینها و یده الیسرى من خلف ذلک ثم عصر وجهها عن الیمین ثم قال إنّ الله لا یغیّر ما بقوم حتى یغیّروا ما بأنفسهم فرجع وجهها فقال احذری أن تفعلین کما فعلت قالوا یابن رسول‌الله و ما فعلت؟ فقال ذلک مستور إلا أن تتکلم به فسألوها فقالت کانت لی ضرة فقمت أصلى فظننت أن زوجی معها فالتفت إلیها فرأیتها قاعدة و لیس هو معها فرجع وجهی على ما کان؛

راوی گوید: نزد امام کاظم(ع) نشسته بودم که زنی روی‌به‌پشت‌برگشته آورده شد. پس حضرت(ع) دست راست بر پیشانی‌اش نهاد و دست چپ از پشت آن و چهره‌اش را از سمت راست فشار داد. سپس فرمود: خداوند، حال کسانی را دگرگون نکند مگر خود، حال‌شان را دگرگون کنند. پس روی آن زن را به حال عادی برگرداند. سپس فرمود: مراقب باش آن‌چه مرتکب شدی را دوباره تکرار نکنی!

حضار گفتند: ای پسر رسول‌خدا(ص) مگر او چه کرده است؟ فرمود: نزد من نهان است مگر خودش درباره‌ی آن سخنی گوید. پس از آن زن پرسیدند. گفت: من هوویی دارم. یک‌بار که به نماز ایستاده بودم خیال کردم شوهرم نزد اوست. رو به‌سوی او برگرداندم اما دیدم هوو نشسته و شوهرم با او نیست. این شد که روی‌م به آن شکل درآمد» (تفسیرالعیاشی ج2 ص205)